Filia w Białej Podlaskiej Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Lublinie, w dniach 24-30 lipca 2018 roku, zorganizowała kurs Spadochron. Skierowany był do uczestników Centrum Integracji Społecznej w Białej Podlaskiej prowadzonym przez Caritas Diecezji Siedleckiej. Zajęcia realizowane były w oparciu o opracowany w Stanach Zjednoczonych program kursu, który stał się najpopularniejszym programem z dziedziny planowania kariery zawodowej. Jego autor, Richard Bolles, twierdził, że: „Warunkiem powodzenia w szukaniu pracy i nadania swojemu życiu sensu jest podążanie za własnymi pasjami, respektowanie swoich silnych stron, talentów i umiejętności". Program Spadochronu polega na stopniowym odkrywaniu potencjału uczestników i precyzowaniu - krok po kroku i punkt po punkcie - odpowiednich dla każdego z nich warunków pracy. Kurs pomaga odkrywać człowieka na nowo, poznawać jego zainteresowania, zdolności i umiejętności. Umożliwia rozpoznanie tych cech charakteru, które są ważne, a niejednokrotnie pomijane i nie brane pod uwagę w zmaganiach rynkowych. Pozwala dokonać analizy optymalnych warunków pracy dla każdego oraz motywuje do działania. Uczy akceptować siebie takim, jaki jestem. Zwiększa poczucie wartości, a także daje wiarę we własne możliwości. Zatem, kurs promuje postawę aktywną i przedsiębiorczą. Uczestnicy Spadochronu, dzięki wsparciu doradcy zawodowego- P. Renaty Kowal, przeszli przez 8 etapów kursu, potocznie zwanymi płatkami, na które składają się:

• Otoczenie fizyczne – warunki pracy i miejsce, w których pracowałoby mi się najlepiej.
• Otoczenie duchowe lub emocjonalne, które jest ważne w pracy.
• Moje zdolności i umiejętności.
• Ludzie, z którymi chciałabym/chciałbym pracować.
• Informacje, przy pomocy których chciałabym/chciałbym pracować lub je wytwarzać.
• Przedmioty, które chciałabym/chciałbym wykorzystać w pracy,
• Rezultaty, które chciałabym/chciałbym osiągnąć.
• Korzyści, jakie chciałabym/chciałbym mieć z wykonywanej pracy.
• Wybór pracy.
• Dokumenty aplikacyjne.
• Rozmowa kwalifikacyjna.

5 dni uczestnictwa w Spadochronie na pewno wymagało dużego zaangażowania i aktywności samych uczestników, bo w dużej mierze oni sami mają największy wpływ na kształtowanie własnej rzeczywistości. Wsparcie prowadzącego i samych uczestników dodawało odwagi, zachęcało do przełamywania wszelkich barier. Tak więc poprzez „burzę mózgów", wykład, dyskusje, ćwiczenia (nawet rysowanie), pracę w terenie czy trening interpersonalny na nowo poznawali i odkrywali siebie.